Sendikamızca, kamu çalışanlarının çalıştıkları birimlere yerleştirilen kamera kayıt sistemlerinin kişi mahremiyetini ihlal edeceği, bu nedenle personelin izlenmesine imkân veren kamera sistemlerinin kaldırılması talebiyle yapılan yazılı başvuruların reddine yönelik idari işlemlerin iptali amacıyla Ankara 11. İdare Mahkemesinde 2014/610 E. ve Eskişehir 1. İdare Mahkemesinde 2014/1039 E. sayısına kayıtlı davalar açılmıştır.
Açılan iki farklı davada, yerel mahkemeler söz konusu idari işlemlerde bir hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davaların reddine karar vermiştir. Bunun neticesinde tarafımızca kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurma gereği doğmuştur.

Danıştay 10. Dairesi, 20.02.2018 tarih, 2015/2696 E. ve 2018/776 K. sayılı kararında; “…uygulamanın sınırlarını, usul ve esaslarını gösteren bir yasal dayanağın bulunmaması, toplanan görüntülerin ileride başka bir şekilde kullanılamayacağına dair bir güvencenin mevcut olmaması ve iş yerinin güvenliğini sağlama amacını aşarak, doğrudan çalışan memurun kendisinin, diğer memurlarla ya da iş sahipleriyle ilişkisinin ve kamu hizmetinin görülmesi sırasında yaptığı her türlü haberleşmesinin, çalışma alanı ve masasının gözlemlendiği kamera takip sisteminin kurulmasının özel hayatın gizliliğini ihlal ettiği…” gerekçesiyle söz konusu idari işlemin iptalinin gerektiğinden bahisle Ankara 11. İdare Mahkemesinin 07.11.2014 tarih, 2014/610 E. ve 2014/1501 K. sayılı kararını bozmuştur.

Yine aynı şekilde, Danıştay 10. Dairesi, 2015/2787 E. ve 2018/775 K. sayılı kararında; “dava konusu işlemin sınırları belirlenmemiş, yasal dayanağı olmayan, uygulamaya dair usul ve esaslar ile güvenceleri düzenlenmemiş bir sistemle yürütüldüğü ve bu haliyle kamu yararına yönelik olduğunu kabul etmeye imkân olmadığı, Anayasal bir ilke olan ölçülülük ilkesine aykırılık teşkil ettiği ve mahremiyet hakkını ihlal ettiği” gerekçesiyle söz konusu idari işlemde bir hukuka aykırılık görmeyen Eskişehir 1. İdare Mahkemesinin 30.04.2015 tarih, 2014/1039 E. ve 2015/540 K. sayılı kararının bozulmasına karar vermiştir.
 
Mahkeme kararını görmek için tıklayınız (1)

Mahkeme kararını görmek için tıklayınız (2)
 
 
 
 

Sendikamız tarafından, Kastamonu Defterdarlığında sivil savunma uzmanı olarak görev yapan Sendikamız üyesi memurun, Emlak ve Milli Emlak Müdürlüğü Sınavına katılmak istemiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin 15.05.2013 tarih ve 19410 sayılı işlemin ve bu işlemin dayanağı olan 09.08.2006 tarih ve 26254 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Maliye Bakanlığı Personeli Görevde Yükselme, Unvan Değişikliği ve Atama Yönetmeliği’nin 6. Maddesinin 4. Fıkrasının (ç) bendinin (2) numaralı alt bendinin “sivil savunma uzmanı” unvanına yer verilmeyerek eksik düzenlendiği, uzman ve eğitim uzmanı kadrosunda görev yapan personele, Şube Müdürü, Milli Emlak Müdürü, Emlak Müdürü ve Personel Müdürü kadrolarına atanma hakkı verilmişken, onlarla aynı statüde görev yapan sivil savunma uzmanlarına yer verilmemesinin hak mahrumiyetine ve eşitsizliğe sebep olduğu gerekçesiyle iptal davası açılmıştır.

Danıştay 2. Dairenin 14.02.2018 tarihli, 2016/7621 E. ve 2018/784 K. sayılı kararı ile “sivil savunma uzmanı ile uzman ve eğitim uzmanı kadrolarına atanma şartlarına bakıldığında, üç unvana atanabilmek için eşit düzeyde şartlar arandığı, mevcut düzenlemeler yürürlükte kaldığı sürece davacının, hiçbir zaman görevde yükselme imkânına sahip olamayacağı ya da görevde yükselmeye tabi olamayan müdür ve müdür yardımcısı kadrolarına atanamayacağı dikkate alındığında durumun liyakat ilkesi ve eşitliğe aykırı olduğu” gerekçesi ile “Maliye Bakanlığı Personeli Görevde Yükselme, Unvan Değişikliği ve Atama Yönetmeliği’nin 6. Maddesinin 4. Fıkrasının (ç) bendinin (2) numaralı alt bendinin ve bu düzenlemeye dayalı olarak tesis edilen 15.05.2013 tarihli ve 19410 sayılı bireysel işlemin İPTALİNE hükmedilmiştir.

Mahkeme kararını görmek için tıklayınız
 
 
 

Sendikamız tarafından, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı taşra birimlerinde görev yapan personelin izlenmesini teminen odalarına monitör yerleştirildiği ve kamera kayıt sisteminin kurulduğu duyumu üzerine, güvenlik amacıyla binaların girişlerine yerleştirilenler dışında çalışanların odalarında izlenmesine imkan veren kamera sisteminin kaldırılması talebiyle, işlemin iptali için dava açılmıştır.

İstanbul 8. İdare Mahkemesi 18.12.2015 tarih, 2015/1370 E. ve 2015/2690 sayılı kararı ile “kurulan kamera sisteminin kamu yararı gerçekleştirme amacına uygun olduğu bu nedenle özel hayatın gizliliğinin söz konusu olmayacağı” gerekçesiyle açılan davanın reddine karar vermiştir.

İşbu karar tarafımızca temyiz edilmiş olup, Danıştay 10. Dairesi 14.05.2018 tarih, 2017/E. ve 2018/1737 K. sayılı kararı ile “… uygulamanın sınırlarını, usul ve esaslarını gösteren yasal bir dayanağın bulunmaması, toplanan görüntülerin ileride başka bir şekilde kullanılmayacağına dair bir güvencenin mevcut olmaması ve iş yerinin güvenliğini sağlama amacını aşarak, doğrudan çalışan memurun kendisinin, diğer memurlarla ya da iş sahipleriyle ilişkisinin ve kamu hizmetinin görülmesi sırasında yaptığı her türlü haberleşmesinin, çalışma alanı ve masasının gözlemlendiği kamera takip sisteminin kurulmasının özel hayatın gizliliğini ihlal ettiği” gerekçesiyle davanın reddi yolunda verilen mahkeme kararının hukuka aykırı olduğu sonucuna vararak İstanbul 8. İdare Mahkemesi 18.12.2015 tarih, 2015/1370 E. ve 2015/2690 sayılı kararının BOZULMASINA karar vermiştir.
 
Mahkeme kararını görmek için tıklayınız
 
 

Sendikamız tarafından, 09.08.2006 tarihli, 26254 sayılı Resmi Gazete ’de yayımlanan Maliye Bakanlığı Personeli Görevde Yükselme, Unvan Değişikliği ve Atama Yönetmeliği’nin 6. Maddesinin 1. Fıkrasının (a) bendinin (5) numaralı alt bendine, “07.05.2014 günlü, 28993 sayılı Resmi Gazete ’de yayımlanan Yönetmelik” ile eklenen “ya da Defterdar emrinde görevlendirilen Defterdarlık Uzmanı olarak en az on yıl çalışmış olmak” cümlesinde yer alan “Defterdar emrinde görevlendirilen” ibaresinin, aynı kadro ve unvanda görev yapan defterdarlık uzmanlarından yalnızca defterdar emrinde görevlendirilenlere sınavsız olarak defterdar kadrosuna atanma imkanı verdiği, bu durumun Anayasa’da düzenlenen eşitlik ilkesine aykırı olduğu ve çalışma barışını bozacağı gerekçesi ile söz konusu ibarenin iptali için dava açılmıştır.

Danıştay 2. Dairesinin 31.10.2017 tarihli, 2016/6767 E. ve 2017/6621 K. sayılı kararı ile dava konusu “Defterdar emrinde görevlendirilen” ibaresinin “defterdar kadrosuna sınavsız atanabilecek unvanlar arasında yalnızca defterdar emrinde görev yapan defterdarlık uzmanlarını saymak suretiyle defterdarlık uzmanları arasında ayrıma neden olacak nitelikte bir düzenleme olduğu ve bu durumun, Anayasa’da yer alan eşitlik ilkesine ve hukuka uygun olmadığı” gerekçesi ile İPTALİNE karar verilmiştir.
 
Mahkeme kararını görmek için tıklayınız
 
 

 
Sendikamızca, İller Bankası A.Ş.’de V.H.K.İ. olarak görev yapmakta iken İller Bankası A.Ş.’nin yeniden yapılandırılması üzerine 03.10.2011 tarihinde Ekonomi Bakanlığı emrine atanan davacının, İller Bankası A.Ş. tarafından dağıtılan 2011 yılına ait temettü tutarından kendi payına düşen kısmın ödenmesi istemiyle yaptığı başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali ve bu meblağın ödenmesine karar verilmesi istemiyle dava açılmıştır.

İdare mahkemesi, dava konusu işlemin iptali ile davacının yoksun kaldığı 2011 yılı temettü paylarının, davacıya ödenmesine karar vermiştir. Ancak; mahkeme dava avukat eliyle yürütülmesine rağmen lehe avukatlık ücretine hükmetmemiştir.

Tarafımızca bu karar ile ilgili Bölge İdare Mahkemesinde istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Ankara Bölge İdare Mahkemesi 3. İdari Dava Dairesi “ vekalet ücreti yargılama giderleri arasında sayıldığından, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği” gerekçesiyle davacı avukatı için vekalet ücretine hükmedilmemesinde hukuka uyarlık görülmediğinden bahisle istinaf başvurumuzun kabulüne karar vermiştir.

Mahkeme kararını görmek için tıklayınız