25.02.2014 tarih ve 295 sayılı Olur ile yürürlüğe giren Türkiye İstatistik Kurumu İzin Yönergesinin “Zorunlu hallerde, kadrolu ve geçici personele idari izin verilebilir. İdari izinlerin toplamı sekiz saati bulması halinde bir gün olarak yıllık izinden düşülür.” düzenlemesine yer veren 26. Maddesinin iptali talebiyle dava açtık.
Danıştay 12. Dairesi 12.03.2019 tarih, 2018/4539 E. ve 2019/1783 K. sayılı kararıyla “Kanunda ve Bakanlar Kurulu Kararında, yıllık izinden düşülebilecek sürelerin tahdidi biçimde sayılmış olması karşısında, alt derece bir düzenleme olan Yönerge ile yıllık izinden düşülebilecek sürelerin genişletilerek saatlik iznin de bu sürelere eklenebilmesine, normlar hiyerarşisi kuralı uyarınca hukuken imkan bulunmadığından dava konusu düzenlemede hukuka uyarlık bulunmadığı” gerekçesiyle düzenlemenin iptaline karar verilmiştir.
Davalı idare, işbu karara karşı temyiz başvurusunda bulunmuş ve kararın bozulmasını talep etmiş ise de, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu 22.10.2020 tarih, 2019/2847 E. ve 2020/1945 K. sayılı kararı ile Danıştay 12. Dairesinin temyize konu kararının ONANMASINA kesin olarak karar vermiştir.
