Memur-Sen tarafından açılan tazminat davasında “Memur-Sen’in gerçek yüzü” isimli yazarı ve basım yeri bilinmeyen kitapçığın içeriğinde yer alan, çeşitli basın yayın araçlarında yer almış haberlerden Konfederasyonumuz ve konfederasyonumuza bağlı ; Türk Sağlık-Sen, Türk Enerji-Sen, Türk Büro-Sen, Türk Tarım Orman-Sen, Türk Eğitim-Sen, Türk Diyanet Vakıf-Sen sorumlu tutulmaya çalışılmış ve Memur-Sen konfederasyonu için 80 bin TL, dönemin Memur-Sen Genel Başkanı için ise 20 bin TL’lik tazminat istenmişti.
21.01.2014 tarihli duruşmada Ankara 17. Asliye Hukuk Mahkemesi davanın reddine karar verdi.
Hukuk’a aykırı ve tamamen haksız olarak açılan tazminat davasına ilişkin olarak verdiğimiz cevap dilekçemizde, “Davacıların kişilik haklarını ihlal ettiği iddia edilen; “Memur-Sen’in gerçek yüzü” isimli kitapçığın yapımına, basımına, dağıtımına ilişkin hiçbir faaliyette bulunulmadığı, davacıların kendilerine hukuki bir gerekçe bulmak, teşkilatlarımızı sorumlu tutmak üzere birçok ilde sendikamız üyeleri ve yöneticileri hakkında yapmış oldukları suç duyurularının ; “Türkiye’de faaliyette bulunan dört memur sendikası konfederasyonundan biri olan Memur-Sen hakkında basılı görsel medya kuruluşlarında çıkan haber ve eleştiri mahiyetindeki yazı ve görüşleri dergi şeklinde dağıtımının yapıldığı bu dergiyi basan matbaa ve şüphelinin tespit edilemediği gibi, dergi içeriğinde bulunan yazıların eleştiri ve haber verme sınırları içerisinde kaldığından ortada adli anlamda bir suç olmadığı” gerekçesi ile savcılıklarca reddedildiği vurgulanmış, söz konusu kitapçığın bütünü itibariyle kaynak gösterilerek vücuda getirilmiş eleştirisel haberlerden ibaret olduğu, davacıların yurt düzeyinde yayın yapan basın yayın araçlarında yer alan bu tür haberlere karşı, belirtilen haberlerin gerçekliğini ortadan kaldıran herhangi bir karar veya belgenin dava dilekçesinde yer almadığına dikkat çekilmiştir”
Bu çerçeve de, malum konfederasyon tarafından teşkilatlarımızı zan altında bırakmak için haksız bir şekilde açılan bu dava da Ankara 17. Asliye Hukuk Mahkemesinin verdiği ve manevi tazminat talebi içeren bu davanın hukuki olarak kabul edilemeyeceği mahkeme kararı ile bir kez daha ortaya konulmuştur.
